η αΝησυχία...

λάτρης τον τελευταίο καιρο των πολιτικών μπλόγκ, βλέπε τροκτικό,πρές τζι αρ, πρέζα, κουρδιστό πορτοκάλι και πολλά άλλα μην κάνουμε διαφήμιση τώρα, παρατήρησα κάτι...

κάτι πολύ σοβαρό....

και με’πιασε μεγάλη ανησυχία γι’αυτό....

μπορεί να γελάτε γιαυτό αλλά εγώ τρόμαξα.

σταλήθεια...

έβλεπα ότι ο μοναδικός κρατούμενος από τα δεκεμβριανά ήταν ένας μουσάτος νεαρός εν ονόματι θοδ ηλ....

ο οποίος νεαρός συνελήφθει τυχαία επειδή πέρναγε απο την γαδά ένα από τα βράδια εκείνα του δεκέμβρη και ευτηχώς μετά απο 50ήμερη απεργία πείνας και φυλάκιση 9μηνών αποφυλακίστηκε προχτές από τον skinhead υπουργό δ-ένδια(που λέει και ο ’’τζιπάκος’’)....

και αναρωτιέμαι εγώ τώρα....

μήπως έχω και γω το ίδιο πρόβλημα μιας και κυκλοφορώ και γω συνήθως αξύρηστος και για πολύ καιρό!!!
πρέπει να προσέχω?
μήπως πρέπει να ανησυχώ?
πρέπει να αρχίσω να ξυρίζομαι καθημερινα?

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΔΕΝ ΒΑΖΩ.ΑΡΚΕΤΕΣ ΒΑΛΑΝ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΜΕΣΑ.ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΨΑΧΝΕΙ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΙ ΒΛΕΠΕΙ.....

τΟ δΏρο

καθόμουν που λέτε μέσα στον πανικό της δουλειάς και σκεφτόμουν...
το δώρο........
ναι ναι....
το δώρο....
για τα γεννέθλια του προϊσταμένου μου που έρχονται σε καμια 25αριά μέρες...
βέβαια με βοήθησε και η απουσία του μιας και λείπει σε άδεια...

το ξέρω...

ίσως και να είναι και λίγο τολμηρό.....

ίσως και λίγο πρόστυχο....

αλλά εγώ θα το πάρω.....

εμ δεν λέει κοτζάμ προϊστάμενος να κυκλοφορεί με κάτι παλίο που το χει και τοσο πολύ ανάγκη!!!!

η κουκούλα που λέτε, ναι ναι, η κουκούλα του καταδότη πρέπει να ΄χει ένα πρόσωπο....
να μην είναι παλία και φθαρμένη....
από αυτές τις καινούριες.....
πέρασε και 1 1/2 χρόνος από τότε που την πρωτοχρησιμοποίησε....


γιαυτό και γω θα κλέψω ένα κειμήλιο......

ναι ναι, ένα κειμήλιο....

σημαντικό μεν αλλά θα το θυσιάσω,

στο βωμό του καλού της εταιρίας....!!!!!

η γιαγιά που λέτε,η μόνη που ζεί πια,
υπήρξε σημαντικό μέλος της εθνικής αντίστασης με πολλούς ηρωΪσμούς στο ενεργητικό της, άσχετα αν ποτέ δεν έχει πάρει ενα ''cent'' από την εθνική αντίσταση, έχει σημαντικά ενθύμια από αυτή της την δράση...
από κει θα πάρω την κουκούλα ενός δοσίλογου της εποχής....

αν και παλιό το δώρο θα έχει ανεκτίμητη αξία και δεν πρόκειται να φθαρεί ποτέ στο χρόνο....
κάνοντας την δουλεία σωστά και για πάντα.

ελπίζω η γιαγιά να μην το πάρει ποτέ χαμπάρι και ο προϊσταμενούλης μου να κυκλοφοράει με πρόσωπο και όχι με προσωπείο στην εταιρία.......

κ΄ΑποΥ μΕίναμε

κάτι αφήσαμε...
πίσω....
ελπίζω για καλό...

κι΄όλο λέω ν’αλλαξω (τον τελευταίο καιρο)...........

..............κι’ όλο θελω να αλλάξω.

αλλά...

φωτιές...

που ανάβουν μέσα μου δεν λένε να σβήσουν....


καλή αρχή.